Muhbirliğin Kurumsallaşması ve Korku Rejiminin İnşası
Abstract
Yönetmenliğini Tunç Başaran’ın yaptığı Uçurtmayı Vurmasınlar filminin o ünlü sahnesini
hatırlamayan yoktur sanırım: “Git bak bakalım işini yapıyor mu?”, “Git bak bakalım işini
yapıp yapmadığına bakıyor mu?” sorularıyla uzayan, cezaevi müdürünün, gardiyanların
işlerini yapıp yapmadıklarını birbirlerinin polisliğini yaptırarak denetlediği sahneden söz
ediyorum. Görevlilerin başka görevliler tarafından denetlendiği bir yapı, yöneticinin astlarına
ve mahkumlara güvenmediği bir cezaevi sistemi. Sahneyi cezaevi olarak değil de belli bir
ülkedeki toplum olarak tasavvur edersek, yani senaristin örneğini bir topluma uyarlarsak, bir
vatandaşın diğerinin polisi haline geldiği, güvensizliğin her yerde hâkim kılındığı bir
toplumsal yapı resmetmiş oluruz. Bu, komşuların, eşlerin, arkadaşların, meslektaşların
iktidar(lar)a bilgi aktarmak için birbirini denetlediği bir toplumun resmidir. Böyle bir toplum
ihbar ve muhbirliğin gündelik yaşamda toplumsal pratiğin olağan bir parçası haline geldiği
(Combe 2012) sistemleri somutlar.
Origin : Files produced by the author(s)